-
1 krzyk
m (G krzyku) 1. (głośne mówienie) shout, yell- bała się krzyku ojca she was intimidated by her father’s shouting- zza ściany dochodziły głośne krzyki loud shouts could be heard through the wall- wracam do domu, a ona do mnie z krzykiem I come home and she starts yelling a. shouting at me- zerwała się na równe nogi i w krzyk: łapać złodzieja! she leapt to her feet shouting ‘thief!’2. (ze strachu, bólu, emocji) scream, cry- krzyk przerażenia/grozy a cry of fear/dread- krzyki odciętych w płonącym budynku the screams of the people trapped in the burning building- obudziła się w nocy z krzykiem she woke up in the night screaming- narobić krzyku a. podnieść krzyk to start screaming3. (głos ptaków) scream, cry- krzyk czajek/mew the scream of lapwings/seagulls4. zw. sg pot. (sprzeciw) kerfuffle GB pot., to-do pot.; (publiczny) hue and cry, outcry- krzyk protestu a cry of protest- tyle krzyku i po co? what was all the fuss a. uproar about? pot.- podnieść krzyk (upominać się) to kick up a fuss pot., to make a (big) to-do pot.; (ganić) to raise Cain pot.; [gazety] to raise a hue and cry a. an outcry■ (ostatni) krzyk mody all the rage- i po krzyku pot. it’ll (all) over (and done with)* * *shout, screamto jest ostatni krzyk mody — (przen) it's all the rage
* * *mi1. shout.2. (= awantura, zamieszanie) fuss, ado; narobić krzyku make l. kick up a fuss ( o coś about l. over sth).3. pot. (= głośny płacz dziecka) wail.4. myśl. ( głos ptaka) shriek.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krzyk
См. также в других словарях:
krzyk — m III, D. u, N. krzykkiem; lm M. i 1. «bardzo donośne mówienie, głośne wołanie (zwykle pod wpływem silnego wzruszenia, bólu itp.); wrzask» Krzyk chrapliwy, donośny, histeryczny, nieludzki, przejmujący, rozpaczliwy, straszliwy, wstrząsający. Krzyk … Słownik języka polskiego
krzyk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bardzo donośne mówienie, wołanie; wrzask : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeraźliwy, chrapliwy, rozdzierający krzyk. Krzyk rozpaczy, protestu. Podnieść … Langenscheidt Polski wyjaśnień
raban — m IV, D. u, Ms. rabannie pot. «awantura, krzyk o coś; także: hałas wszczynany przez więźniów na znak protestu» Straszliwy raban. Podnieść, robić raban. Narobić rabanu. Był raban o spóźnienie na obiad … Słownik języka polskiego
